اهنگ پویا بیاتی فالگیر

۱۷یا۱۸سالگیم

تازه وبلاگ نویس شدنم

یادش بخیر

انوخت روز نوشت نبود

عادی نوشت بود

یه بار یه پسری اومدو گفت ناامیدی سخنرانی انگیزشی دکتر ازمندیانو معرفی کرد

زندگیم زیر و رو شد

دیگه اون دختر سابق نشدم

خوب بود نه؟

بود

پ ن :تنها شدم اما

تنهابودم

پ ن ۲: حالا من موندمو اسمی ک کم کم داره از کف دستم پاک میشه 

دارم کابوس فالم رو میبینم 

داره این قصه وحشتناک میشه

چقدر بی رحمه این دنیای بی تو 

چ حالی دارن این چشمای خیسم

با اشکام وسعت دلتنگیامو.